GR4310005 - Αστερούσια (Κόφινας)

Κωδικός
GR4310005
Τύπος
SCI
Ημερομηνία πρώτης συλλογής δεδομένων
01/04/1995
Ημερομηνία πρότασης ως SCI
01/08/1996
Ημερομηνία επιβεβαίωσης περιοχής ως SCI
01/09/2006
Ημερομηνία καθορισμού ως SAC
01/03/2011
Εθνική νομική αναφορά του καθορισμού της περιοχής ως SAC
Law 3937/29-3-11 (OJ 60 A)
01/05/2009

Χάρτης

Ποιότητα

Ο ορεινός όγκος των Αστερουσίων καλύπτει τη νότια ακτογραμμή της Περιφερειακής Ενότητας Ηρακλείου. Πρόκειται για μεγάλης οικολογικής σημασίας περιοχή, λόγω των εξής χαρακτηριστικών: 1) Το βουνό Κοφίνας παρέχει ποικίλες θέσεις φωλιάσματος για αρπακτικά πτηνά, όπως είναι το όρνιο Gyps Fulvus και ο γυπαετός Gypaetus barbatus (είδος προτεραιότητας στην Ε.Ε.). Άλλα ενδιαφέροντα πτηνά που παρουσιάζονται στην περιοχή είναι ο γερακαετός Hieraaetus pennatus και ο μαυροπετρίτης Falco eleonorae. 2) Η παρουσία της μεσογειακής φώκιας στις θαλάσσιες σπηλιές. 3) Η περιοχή φιλοξενεί ενδημικά και προστατευόμενα είδη φυτών. 4) Επίσης υπάρχουν ενδημικά χερσαία σαλιγκάρια  (Mastus turcidus, Helicopsis bathytera). 5) Όλη η περιοχή είναι αρχαιολογικής σημασίας με πολύ ενδιαφέρουσες σπηλιές με προϊστορικά κατάλοιπα, λείψανα, ναούς και βυζαντινά μοναστήρια κ.ά. 6) Η αισθητική αξία της περιοχής βασίζεται στην έντονη γεωμορφολογία της οροσειράς.

Άλλα χαρακτηριστικά

Η τοποθεσία περιλαμβάνει το ανατολικό τμήμα της οροσειράς των Αστερουσίων στα νότια της Περιφερειακής Ενότητας Ηρακλείου. Η θαλάσσια ζώνη καλύπτει λιγότερο από το 1% της περιοχής. Το γεωλογικό υπόβαθρο της περιοχής αποτελείται κυρίως από δολομίτες ενώ η πεδινή περιοχή στα ανατολικά καλύπτεται από νεογενή ιζήματα. Η ψηλότερη κορυφή της οροσειράς, ο Κόφινας, αναπτύσσεται έως τα 1231μ. Πρόκειται για ένα γυμνό και απότομο βουνό όπου η κυρίαρχη χλωρίδα αποτελείται από φρύγανα και σε πολλές περιοχές επηρρεάζεται από την υπερβόσκηση. Χείμαρροι και ρυάκια διαρρέουν τις νότιες πλαγιές και καταλήγουν στο Λιβυκό Πέλαγος, όπου διανοίγονται πλήθος φαραγγιών αλλά και χερσαίων και ενάλιων σπηλαίων, αρκετά από αυτά με ιδιαίτερη αρχαιολογική σημασία.

 

 

 

 

 

Τεκμηρίωση

1) CORINE Information System. European Environment Agency. CORINE, Biotopes, 1991.
2) Ministry of Environment Physical Planning and Public Works. 1990. (Work Team: A. Legakis et al). Erevnitiko programma. Meleti ton akton tis kritis pou parousiazoun oikologikes diatarahes (Research Programme. Study of the coasts of Kriti that present ecological disturbances). Dept. of Biology. University of Crete, p. 228. 6.2.
3) Ministry of Environment, Physical Planning, and Public Works. 1992. (Work team: Koroni M., Adamoyiannis E., Tzelepoglou R., Papakonstantinoy N., Tseranidis A., Martika M., Veresoglou D., Vakirtzis S., Karamani K., Kaxira C.). Eidiki chorotaxiki meleti kathorismou chriseon gis ton notion akton N. Irakleiou apo orio N. Lasithiou mechri Kokkino Pyrgo me stocho tin prostasia tou perivallontos kai thn touristiki anaptyxi - D fasi, oristiki meleti (Special study for land use in the southern coasts of Irakleion Prefecture from the border of Lassithi Prefecture to Kokkinos Pyrgos, with targets the protection of the environment and tourism development - Phase D, final report. Thessaloniki 83 pp. 4) Economidis P.S. 1991. Checklist of freshwater fishes of Greece. Hell. Soc. Prot. Nat. Spec. publ. 48 p.
5) Georghiou K. 1995. Checklist of endemic, rare and threatened plants of Greece. Draft. University of Athens. (3.3, 3.4, 4.2).
6) Morgan V. and C. Leon. 1992. Datasheets of Flora species for the revision of Appendix I of the Bern Convention. Volum IV. Endemic taxa of Cyprus, Greece and Turkey. Nature and the Environment. No 63, Council of Europe, Publishing and Documentation Service, Strasbourg 106 p. (3.2.g).
7) Natural History Museum of Crete, Conservation of Gypaetus barbatus in Greece.
8) PIEPER H. 1977. Fledermaeuse aus Schleiereulen-Gewoellen von der Insel Kreta. Z. Saeugetierkunde, 42 (1): 7-12.

Αναφορά: Natura 2000 φόρμα δεδομένων (αγγλικά), έκδοση βάσης 7 Φεβ 2014