GR4330006 - Σορός - Αγκάθι - Κέδρος

Κωδικός
GR4330006
Τύπος
SPA
Ημερομηνία πρώτης συλλογής δεδομένων
01/01/1996
Ημερομηνία πρότασης ως SCI
Ημερομηνία επιβεβαίωσης περιοχής ως SCI
Ημερομηνία καθορισμού ως SAC
Εθνική νομική αναφορά του καθορισμού της περιοχής ως SAC
01/02/1997
01/05/2009

Χάρτης

Ποιότητα

Το σύνολο των τριών αυτών βουνών αποτελεί σημαντική περιοχή για τα αρπακτικά και τα είδη που διαβιούν σε ορεινές περιοχές και θαμνότοπους. Στα είδη ενδιαφέροντος περιλαμβάνεται και ο γυπαετός. Η οικολογική σημασία του όρους Κέδρος, στενά συνυφασμένη με τη γεωμορφολογική του δομή, εδράζεται κυρίως στα ενδημικά ή σπάνια χλωριδικά στοιχεία (κυρίως χασμόφυτα) και στις ιδανικές συνθήκες του γεωλογικού ανάγλυφου που παρέχουν χώρους αναπαραγωγής για μεγάλα αρπακτικά. Τέτοια είδη, όπως ο γύπας και ο σπιζαετός, φωλιάζουν στον Κέδρο, ενώ υπάρχουν αποδείξεις παρουσίας του σπάνιου γυπαετού Gypaetus barbatus. Επιπλέον, η περιοχή θεωρείται σημαντική για τα πουλιά. Αξιοσημείωτα ανάμεσα στα είδη χλωρίδας, είναι τα Dianthus pulviniformis, ένα νομικά προστατευόμενο είδος (Προεδρικό Διάταγμα 67/81), σπάνια είδη (IUCN) που βρίσκονται αποκλειστικά στο βουνό αυτό και το Cerastium brachypetalum ssp. doerfleri, ένα πράγματι πολύ σπάνιο φυτό, τοπικό ενδημικό του Κέδρου. Στην πραγματικότητα, όλα τα είδη φυτών που βρίσκονται στον κατάλογο του κεφαλαίου 3.3 είναι ελληνικά ενδημικά με κάποιο βαθμό σπανιότητας. Τα ενδημικά είδη Anthemis abrotanifolia, Crepis auriculifolia, Scabiosa albocincta, Hypericum kelleri, Prunella cretensis και Tulipa doerfleri περιλαμβάνονται στο Κόκκινο Βιβλίο του IUCN για την Ελλάδα (1993), την Ευρώπη (1988) και τον κόσμο (1993) με τον χαρακτηρισμό «σπάνια» και προστατεύονται από την Ελληνική νομοθεσία (Π.Δ. 67/81). Η περιοχή είναι πλούσια σε ενδημικά είδη σαλιγκαριών, τα περισσότερα εκ των οποίων είναι στενοενδημικά. Όλα τα μαλάκια που υπάρχουν στο κεφάλαιο 3.3, με εξαίρεση τα Vitrea, Monacha, Pyramidoula και Orculella που είναι ενδημικά του Αιγαίου, είναι ενδημικά της Κρήτης ή της Δυτικής Κρήτης μόνο. Το αγιόφιδο Telescopus fallax pallidus, το λιακόνι Chalcides ocellatus, το νερόφιδο Natrix tessellata, η τρανόσαυρα Lacerta trilineata polylepidota, η δενδρογαλιά Columber gemonensis και τα αμφίβια Bufo viridis και Hyla arborea cretensis, περιστασιακά ενδιαιτούν στον ορεινό όγκο του Κέδρου και προστατεύονται από το Π.Δ. 67/81 και τη Σύμβαση της Βέρνης (Παράρτημα ΙΙ). Στη Σύμβαση της Βέρνης (Παράρτημα ΙΙ) περιλαμβάνεται επίσης και το Rana ridibunda.
Άλλα σημαντικά είδη της κατηγορίας D:
Τα ακόλουθα είδη προστατεύονται από το Π.Δ. 67/81 και περιλαμβάνονται στο Κόκκινο Βιβλίο του IUCN (1993) στην κατηγορία των απειλούμενων φυτών: Cotoneaster nummularia (τρωτό), Anthemis abrotanifolia (σπάνιο), Tulipa doerfleri (σπάνιο). Το Arum creticum είναι ένα είδος με εξάπλωση στην Κρήτη και το Ανατολικό Αιγαίο και μόνο στη Νοτιοδυτική Τουρκία εντοπίζεται εκτός Ελλάδος. Η Viola rauliniana εξαπλώνεται στη Δυτική και Κεντρική Κρήτη και στην Κύπρο.

Άλλα χαρακτηριστικά

Η περιοχή νοτιοδυτικά του Ψηλορείτη (όρος Ίδη) εκτείνεται φαινομενικά στον ορεινό όγκο του Κέδρου. Περιλαμβάνει έναν κώνο που αναπτύσσεται έως την οριογραμμή των 600 μ. με την υψηλότερη κορυφή (1.776μ.) σχεδόν στη μέση. Περιστοιχίζεται από μια ζώνη 15 μικρών χωριών σε υψόμετρο μεταξύ των 400 και 600μ., χωρίς μεγάλες εγκαταστάσεις και υποδομές ανάμεσα στα χωριά. Το γεωλογικό υπόβαθρο της περιοχής είναι ασβεστολιθικό. Η βλάστηση χαρακτηρίζεται από μικρούς, ξηρούς θαμνώνες και φρύγανα, με έλλειψη δενδρωδών διαπλάσεων. Τα φαράγγια και οι γκρεμοί είναι χαρακτηριστικά του τοπίου με το ευρωπαϊκό ορεινό μονοπάτι Ε4 να σκαρφαλώνει ως το ψηλότερο σημείο της περιοχής.

Τεκμηρίωση

1) CORINE Information System. European Environment Agency. CORINE, Biotopes, 1991.

2) Patras University - Ministry of Environment, Physical Planning and Public Works. 1988. (Work Team: Economidou E. et al) Entopismos kai meleti ton ygroviotopon kai allon simantikon gia tin ornithopanida viotopon tis Kritis (Localization and study of wetlands and of other important for the birdfauna biotopes of Crete). Final report, Vol. 1, Patra. p. 384.

3) Heath, M. F. and Evans, M. I., eds. 2000. Important Bird Areas in Europe: Priority sites for conservation. 2: Southern Europe. Cambridge, UK: BirdLife International. BirdLife Conservation

Series No. 8, p. 791. 4)Hellenic Ornithological Society. 1994. Simantikes Periohes gia ta Poulia tis Elladas (Important Bird Areas in Greece).

5) Grimmet, R.F.A. & Jones, T.A. (Compilers) 1989 : Important Bird Areas in Europe. International Council of Bird Preservation (ICBP), Technical Publication No 9.

6) Kypriotakis, Z. Unpuplished data.

7) Legakis A. (Editor) 1995 . Apeiloumena, Prostateyomena kai Endimika eidi Zoon tis Elladas (Threatened, protected and endemic animal species of Greece). Zoological Museum, University of Athens, p. 35.

8) The red data book of threatened vertebrates of Greece. Hellenic Zoological Society Hellenic Ornithological Society. Athens 1992.

9) Turland N.J., Chilton L. & Press J.R. 1993. Flora of the Cretan area. The Natural History Museum, London : HMSO.

10) Valakos, E. Unpuplished data.

11) Vardinoyannis K., 1994. Biogeografia ton cherseon malakion sto notio nisiotiko aigaiako toxo (Biogeography of land snails in the south Aegean arc). Ph.D. Thesis. Univerity of Athens.

12) Wettstein O. 1953. Herpetologia aegaea. Sber. oest. Akad. Wiss. math.naturw.Kl.Abt.l 162(910): 651833.

13) Georghiou K. 1995. Checklist of Endemic, Rare and Threatened Plants of Greece. Draft. University of Athens. (3.3, 3.4, 4.2).

14) Morgan V & C. Leon. 1992. Datasheets of Flora species for revision of Appendix I of the Bern Convention. Volume IV. endemic taxa of Cyprus, Greece and Turkey Nature and environment. Nature and Envrionment. No 63 p. 106. Council of Europe, Publishing and Documentaion Service, Strasbourg (3.2.g).

Αναφορά: Natura 2000 φόρμα δεδομένων (αγγλικά), έκδοση βάσης 7 Φεβ 2014